EVEN BIJPRATEN
Door: Sabine
Blijf op de hoogte en volg Sabine
20 April 2008 | Oeganda, Jinja
Weer een berichtje uit Oeganda. Het weer is erg wisselvallig. Het kan binnen 10 minuten omslaan van heet en zonnig in een enorme hoosbui van soms wel een half uur (of andersom). Een fijne bijkomstigheid is wel dat het tijdens die buien nog altijd een aangename temperatuur blijft. Gelukkig regent het vooral ’s nachts.
Even een update over de projecten waar ik (jullie) geld aan heb besteed. De watertanks die bij de kliniek in Musichimi zijn geplaatst zijn ondertussen ook goed aangesloten en werken voortreffelijk. De medewerkers van de kliniek zijn er erg blij mee.
Ook de uitbreiding van het geitenhok is voltooid. Alle geiten hebben nu een eigen onderkomen rondom een open plek waar ze kunnen rondlopen en spelen.
Een ‘project’ wat nog loopt is de aanschaf van ontwikkelingsmateriaal bij Heutink in de vorm van puzzels en rekenspellen. Alles is besteld en nu maar hopen dat het ook snel binnen is. De eerste 2 puzzels zijn gearriveerd, maar de meeste spullen moeten nog komen. Ik hoop echt dat alles binnen korte tijd binnen is, dan heb ik ook nog de gelegenheid om de spellen uit te leggen en met de kinderen te oefenen hoe ze de puzzels moeten maken. Zelfs de kinderen van de hoogste kleuterklas weten niet hoe ze moeten puzzelen dus ik heb allemaal vrij eenvoudige puzzels besteld. Met het oog op de toekomst, waarin de kinderen als het goed is dus meer puzzelervaring hebben, heb ik ook een paar iets moeilijkere puzzels besteld. Over 1 week hebben zijn de scholen weer voor een maand gesloten (vakantie). Daarna hoop ik met de kinderen aan de slag te kunnen.
Toen de jongste kinderen hun 1e verjaardag vierde had ik een feestmuts voor ze gemaakt. Dat vond iedereen natuurlijk geweldig interessant, dus nu maak ik voor iedere jarige job een feestmuts en ze worden nog altijd samen met een vriendje/vriendinnetje geschminkt.
Richard is eind maart 1 jaar geworden. Hij was toen volop aan het oefenen om zelfstandig te staan en sinds een paar dagen lukt het hem om een tijdje te blijven staan. Ook Moses doet zijn best, maar hij vindt het veel te leuk om zich vervolgens in mijn armen te laten vallen, dus zodra ik hem loslaat laat hij zich vallen. Robert is 1,5 jaar oud en heeft een ontwikkelingsachterstand. Hij kan nog altijd niet zelfstandig staan en/of lopen. Sinds begin januari krijgt hij therapie om zijn spieren te trainen / sterker te maken. In het begin vond hij het verschrikkelijk als hij (aan de hand) moest staan of lopen, maar nu doet hij niets liever. Het kost hem nog altijd heel erg veel moeite, maar het feit dat hij er plezier in heeft vind ik heel belangrijk. Hij is nu ook veel vrolijker dan een paar maanden geleden. Over Babirye Margaret maak ik me soms wel zorgen. Zij is eind maart ook 1 jaar geworden, net als haar zusje Regina, maar ze ontwikkelt zich heel slecht. Ze eet nog steeds niets anders dan pap. Ze is klein en heel erg mager. Ze weegt ongeveer 4 kilo, veel te weinig dus. Ze doen er alles aan om haar aan te laten sterken door middel van een speciaal dieet, nu dus maar hopen dat dat zijn vruchten af gaat werpen. Het nieuwe jongetje, Thomas, doet het heel erg goed. Hij heeft zich snel aangepast hoewel hij wel enorm hard kan krijsen als hij niet genoeg aandacht krijgt. Evenals Richard, Francis en Moses junior heeft ook hij zijn zinnen op mij gezet. Als ik op de grond ga zitten heb ik dus meteen minstens 4 kinderen op me liggen. Heel vertederend maar soms ook erg vermoeiend. Vooral als ze allemaal vinden dat ze net iets minder aandacht krijgen dan de ander.
De afgelopen week ben ik veel op pad geweest. Sinds ik Manon en Liset heb ontmoet ga ik veel met ze om. Het klikt super goed tussen ons en aangezien zij in Jinja wonen ben ik daar regelmatig omdat daar meer te doen is dan in Iganga. Vorig weekend zijn we wezen stappen in Sombrero’s, een discotheek in Jinja. Zij wonen daar heel dichtbij, dus dat was makkelijk. Het was ontzettend gezellig. Ik kwam Julius er ook tegen. Met hem hadden mama en ik een boottocht op de Nijl gemaakt. Nu ik hier wat langer zit, merk ik steeds vaker dat ik op allerlei plaatsen bekenden tegenkom, zoals ik thuis bijvoorbeeld bekenden tegenkom als ik in Uden rondloop . (Zo stapte er gisteren ook een Oegandees die ik ken in de matatu, dat was me nog niet eerder overkomen). Dat is echt leuk. Helaas was Manon niet meegeweest naar de disco omdat ze zich niet lekker voelde. De dag erop zou er een spelletjesmiddag zijn voor de kinderen van Mama Jane maar vanwege het weer en de gezondheid van Manon is dat verzet naar vanmiddag. Manon was al 2 weken niet fit. Ze dacht dat ze een ontsteking in haar borst had, maar het bleek een abces te zijn. Daar moest ze met spoed aan geholpen worden en daarvoor moesten we naar The Surgery in Kampala. Omdat ze dat graag wilde ben ik met haar en Liset meegegaan. Echt onvoorstelbaar hoeveel troep er uit kwam. Omdat het zo’n grote abces was, moest ze dezelfde avond en volgende morgen terugkomen dus zij bleven in Kampala. Omdat ik geen schone kleren meer had (ik was onverwacht 2 nachten blijven slapen i.p.v. 1) ben ik naar huis gegaan. De volgende dag ging ik terug naar Kampala voor een koffie-ochtend voor Nederlanders in Oeganda. Dat was in het huis van de Nederlandse ambassadeur. Een geweldig mooi huis in een dure wijk in Kampala. Er waren ongeveer 20 mensen. We hebben vooral aan elkaar verteld wat we in Oeganda doen. Dat is echt heel wisselend. De één doet hier (al jaren) vrijwilligerswerk, de ander heeft een relatie met een Oegandees en weer anderen hebben een betaalde baan. Ik was wel geïnteresseerd in deze verhalen, want ik denk dat ik hier nog wel eens terug wil komen en dan is het fijn om te weten wat voor mogelijkheden er zijn. Na deze meeting heb ik Manon en Liset weer ontmoet en zijn we samen teruggereisd naar Jinja. Het gaat nu gelukkig weer goed met Manon.
Zaterdag is Thomas op reis gegaan. Hij blijft ongeveer 1 maand weg. Ik denk dat ik hem best wel zal missen, want hij is toch wel mijn maatje. We vertellen echt alles aan elkaar, vooral ook dingen die we niet bij de zusters of vaders kwijt kunnen, omdat zij over sommige dingen heel anders denken dan wij. Zij weten bijvoorbeeld niet dat we af en toe gaan stappen. Niet dat het niet mag, maar ze hebben het liever niet, dus houden we het geheim. Gelukkig zijn Manon en Liset er nog een paar weken en ik heb gehoord dat er in mei weer iemand naar Mama Jane komt en (in mei of juni) ook naar St Mugagga Boys Home. Ik heb ook gehoord dat een ex-collega van mij (Jos) in mei naar Oeganda komt. Ik weet nog niet waar en wanneer precies etc. maar het lijkt me leuk om hem hier te ontmoeten.
Tot slot: Linda & Guido, hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon!
Dat was weer een heel verhaal. Ik had nog wel meer kunnen vertellen, maar dat komt de volgende keer wel weer.
Veel liefs Sabine (Nairuba)
-
20 April 2008 - 11:57
Sjaak:
sabine ,denk je af en toe aan de mogelijkheid om daar te blijven voor enkele jaren,veel leef plezier ,de tijd loopt -
20 April 2008 - 18:13
Linda:
Hé Sabine
vandaag hadden we eindelijk echt mooi weer. Vanmorgen ben ik met Wally wezen zwemmen en daarna hebben we nog even heerlijk buiten op het terras gezeten. De rest van de middag heb ik (in een hempje)op het balkon doorgebracht --> heerlijk. We moeten nog 1 weekje naar school en daarna hebben we 2 weken (jawel 2) vrij ivm Koninginnedag / hemelvaart en een week later pinksteren). Hopelijk is het dan ook weer zo'n mooi weer.
Leuk dat je een Nederlandse traditie hebt geintroduceerd; een muts doet het natuurlijk altijd goed.
Die koffie-ochtend zal zeker zeer interessant geweest zijn; ons mam zei al een keer: die gaat echt nog wel een keer terug, dus nu kun je je misschien al iets meer gaan orienteren.
Nog veel plezier samen met Manon en Liset.
Tot de volgende keer maar weer.
Liefs Linda -
20 April 2008 - 19:47
Ilse:
Hee Sabine,
Ik wist wel dat je je hart verloren hebt daar. Ik zie je daar nog wel eens voorgoed, of in ieder geval voor een aantal jaren gaan wonen. Of daar ook de prins op het witte paard ontmoeten?!
Ik gun het je van harte. Volg je hart, dat is altijd goed!
Maar wel ff tussendoor naar Nederland, zodat we nog eens af kunnen spreken. Hier is alles rustig, moe, misselijk en over een week de eerste echo.
Heel veel plezier nog daar! Pas goed op jezelf.
Groetjes Ilse. -
21 April 2008 - 23:56
Frieke:
Wat een prachtige koppies hebben die ukke pukken toch en vooral met zo´n kroon! Leuk zeg!
Ik ben mijn laatste week al ingegaan. 8 maanden zitten er al op, t is snel gegaan, maar de bagage die ik meeneem is gigantisch. Net als jij straks. We hebben elkaar genoeg te vertellen denk ik! Kijk er naar uit je weer te zien, maar eerst nog genieten daar van die kleintjes! Veel succes nog!
liefs Frieke -
24 April 2008 - 12:18
Lisette:
hey Sabine!
fijn om weer wat te lezen!wat een verbetering zeg dat geitenhok! en dat nog met jou naam dr bij!!
geniet nog lekker van de tijd daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley