LAATSTE NIEUWTJES 2

Nieuwe baby
Vorige week zondagochtend (6 januari) is Magdalena (een van de medewerkers van Babies Home) bevallen van een gezond dochtertje: Edith. Magdalena is hier komen ‘werken’ omdat ze als minderjarig meisje zwanger is geraakt en om die reden door haar vader met de dood werd bedreigd. Nu het kindje is geboren blijven ze voorlopig hier en krijgt ze hulp bij de opvoeding. Magdalena is in het ziekenhuis bevallen, maar dezelfde avond is ze alweer met Edith thuis gekomen. Het viel me op dat Edith nog een vrij lichte huidskleur had, maar in de eerste dagen na haar geboorte werd ze elke dag donkerder. Ze bedenken hier meestal geen namen tijdens de zwangerschap, omdat ze deze vaak laten afhangen van het tijdstip, weer, de zuster etc. tijdens de geboorte. Ook Edith kreeg haar naam pas na 2 dagen. Zij is vernoemd naar de zuster die had geholpen tijdens de bevalling.
Ik ben al een paar keer erg geschrokken toen ik de slaapkamer binnenkwam. Elke keer is Edith van top tot teen (ook het gezicht!) bedekt met wel 3 dekentjes. Op de eerste plaats is het natuurlijk hartstikke gevaarlijk om het gezicht te bedekken, maar daarnaast is het ook veel te heet om zoveel dekentjes te gebruiken. Ik loop dus regelmatig binnen om te checken of alles goed gaat.

Moses
Ik wil jullie ook even een update geven over Moses. Ik heb een keer geschreven dat hij ondervoed bij ons was binnengebracht. De eerste weken is hij nog regelmatig ziek geweest (malaria, longontsteking) maar het gaat nu al een hele tijd erg goed met hem. Het is een vrolijk knulletje, die goed eet, goed groeit en graag duimt en in zijn handen klapt.

Het weer
Het is hier nu echt zomer (hete, droge periode). Het is elke dag rond of boven de 40 graden. Afgelopen weekend was het zelfs zo heet dat je bij elke 50 meter het gevoel had dat je 500 meter had gelopen. Volgens zuster Elizabeth is het de laatste jaren niet zo heet geweest. Daarnaast heeft het ook ruim een maand niet geregend en ook dat schijnt uitzonderlijk te zijn. Zelfs in de droge periode regent het normaal gesproken af en toe. Sinds afgelopen maandagnacht hebben we eindelijk weer een paar flinke buien gehad. Het is nu ook al een paar dagen iets koeler, vooral ’s nachts.

Watertanks
Zoals ik pas heb vermeld, zou ik een financiele bijdrage leveren aan het aanschaffen en plaatsen van watertanks bij een ziekenhuis. Dit ziekenhuis is opgericht door vader Vincent Ndanda. Een hele aardige man, waar ik regelmatig tijd mee doorbreng. Het ziekenhuis staat in de middle of nowhere in het plaatsje Musichimi. Dit ligt dicht bij de grens met Kenia aan het Victoriameer. Ruim 13.000 mensen wonen in het gebied dat gebruik maakt van de medische diensten in dit ziekenhuis. Zij wonen in de wijde omtrek, zelfs op de eilanden in Lake Victoria. Er is in de hele omgeving geen electriciteit en het is (bijna) onmogelijk om waterputten te slaan omdat het water erg diep in de grond zit. De meeste mensen maken dan ook gebruik van het water uit het meer, maar dat is niet bepaald schoon. In het ziekenhuis is door een andere vrijwilliger in het verleden solar-apparatuur geïnstalleerd, waardoor ze nu wel electriciteit hebben (voor licht althans). Nu is het tijd voor de watertanks. Afgelopen vrijdag zijn ze bij het ziekenhuis afgeleverd; 2 tanks van 10.000 liter, 1 van 5.000 liter en 1 van 1.000 liter. Ze gaan nu een fundering maken waar de grootste tanks moeten komen staan. De tank van 1.000 liter moet op een paar meter hoogte op een stellage komen, zodat de mensen kunnen douchen. In de tanks wordt regenwater opgevangen. Er moeten dus dakgoten onder de daken gemaakt worden en verbindingen naar de tanks. Daarnaast moet er ook een pomp komen om het water in de hoge tank te pompen. Dit wordt voorlopig een handpomp, omdat de solar-apparatuur niet sterk genoeg is om een electrische pomp te gebruiken. Nu weten jullie ook wat meer over het project waar ik ‘jullie’ geld aan ga besteden. Ik ben ervan overtuigd dat ik hier goed aan doe. NU NOG REGEN!!!
Zodra er ontwikkelingen zijn, breng ik jullie weer op de hoogte.

Verder ben ik ook bezig met het aanschaffen van wat puzzels en ander ontwikkelingsmateriaal voor het dagverblijf en de kleuterschool van Babies Home. Ik moet nog even goed kijken hoe ik dat ga doen, want Heutink levert blijkbaar (liever) niet in het buitenland.

Alleen
In de afgelopen 2 weken ben ik 11 dagen alleen op Babies Home geweest. Marielle is met haar vriend door Oeganda gaan reizen. Deze dagen zijn me heel goed bevallen. Het is lekker rustig en ik kan doen en laten wat en wanneer ik wil. Ik zie er dus helemaal niet tegenop dat ik vanaf zondag voor de rest van mijn verblijf alleen op Babies Home ben. Ik heb er zelfs zin in.

Afscheid
We nemen de komende tijd niet alleen afscheid van Marielle. Er gaan ook een aantal kinderen weg. Zij hebben de leeftijd bereikt om naar de basisschool te gaan en dan gaan ze terug naar familie of naar een ander weeshuis vanwaar ze naar school kunnen. Drie jongens (Gabon, Timothy en Isaak) gaan naar St. Mugaga Boys Home, een weeshuis in Jinja waar ook 2 Nederlandse meiden via J&M vrijwilligerswerk doen. Ik zal hun dus vast nog wel eens zien. Eén meisjes (Patience Alinda) gaat waarschijnlijk naar familie en 1 meisje (Peace) gaat naar de basis-school hier dichtbij. Dat is een kostschool (dat zijn heel veel scholen hier) waar ze dus wonen en leren. In de vakantieperiode’s komt ze waarschijnlijk terug naar Babies Home.
Twee weken geledenis er ook al een jongen (Eric) terug gegaan naar zijn moeder. Toen hij op 1,5 jarige leeftijd hier werd gebracht zou dat voor een paar weken zijn, omdat de moeder werk ging zoeken in Jinja en/of Kampala. Hij is uiteindelijk bijna 4 jaar hier geweest. Ook Doreen hebben we een paar dagen geleden weggebracht. We hebben haar naar zusters gebracht die haar destijds bij Babies Home hebben gebracht. Haar vader werkt daar in de buurt en als het ‘goed’ is komt hij haar binnenkort halen. Het zou ook best kunnen dat ze voorlopig bij de zusters blijft wonen (wat misschien wel beter voor haar is, want voor zover ik weet moet ze niets van haar vader weten. Hij heeft haar vroeger waarschijnlijk mishandeld). Misschien gaan er nog meer kinderen weg, er is hier namelijk niets vanzelfsprekend en van dag tot dag kan er hier veel veranderen.
Voor Kerstmis zijn er ook een aantal kinderen naar familie gegaan, maar zij komen in de loop van de komende weken allemaal weer terug. Een aantal van deze kinderen heb ik mee weggebracht of later nog opgezocht. De families wonen echt in van die kleine huisjes (hutjes) in dorpjes waar helemaal niets is. In de huisjes staat vaak ook alleen maar een bed en verder niets. De kinderen slapen meestal op matten. Veel kinderen die op familiebezoek zijn geweest, zijn in die tijd ziek geweest, komen ziek terug of worden kort daarna ziek. Puur vanwege de leefomstandigheden waarin ze terecht zijn gekomen (slechte hygiene, geen preventie tegen malaria, minder/slechter eten, etc.). Om die reden is zuster Elizabeth ook niet altijd even blij als ze kinderen komen halen voor een langer familiebezoek.
Ik ben benieuwd hoe het zal zijn als de vakantieperiode en alle verhuisgevallen weer achter de rug zijn en de rust is wedergekeerd.

Dat was het weer voor deze keer.

Marion, nog bedankt voor de fotoruimte op de site. Erg leuk verjaardagscadeau. Nu kan ik voorlopig weer vooruit en hoef ik geen foto’s te wissen.

Veel liefs uit het (meestal) hete Oeganda,
Sabine