ETEN
Door: Sabine
Blijf op de hoogte en volg Sabine
24 September 2007 | Oeganda, Iganga
Hoe is het in Nederland? Hier is het echt ontzettend warm. We hebben ondertussen ook wel al een paar flinke buien gehad, maar dan nog blijft de temperatuur zeer aangenaam.
Ik kan op deze computer helaas niet scrollen op mijn site, dus ik heb jullie reacties op het vorige bericht nog niet kunnen lezen. Ik kan alleen op mijn beheerpagina werken. Ik was wel heel erg benieuwd wie er allemaal hadden gereageerd, maar dat blijft dus nog even een verrassing. Ik was eigenlijk ook wel een beetje aan een verrassing toe, want hier is alles veelal hetzelfde. Met name het eten. We hebben de eerste week alle maaltijden bij de zusters mee gegeten, maar dat was nou niet bepaald geweldig. Elke avond stonden ongeveer dezelfde gerechten op tafel: pocho (bal van maismeel/deeg), casave (soort gefrituurde wortel), matoke (gekookte banaan die smaken naar aardappel), dodo of sukuma wiki (soort spinazie, maar zo smaakt het niet echt omdat het koud gegeten wordt)en zoete of Ierse aardappelen. Veel keuze dus, maar alles is smakeloos, droog en koud. Toen we aangaven dat we het eten niet zo heel lekker vonden kwamen er ineens andere gerechten bij: frietjes, pasta's, ommelet of gebakken ei met tomatensaus, kip, rund of geitenvlees en soms vis. Dat smaakt allemaal wel erg goed. We hebben ondertussen ook chapati's (soort pannekoeken) gegeten. Die zijn ook best lekker, maar wel droog. Afgelopen zaterdag hebben ze zelfs wortelstamp voor ons gemaakt. Toch hebben we besloten om vanaf vandaag zelf voor ons eten te zorgen, dan hebben we in ieder geval zelf in de hand wat we eten. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan.
We zijn vanmiddag dan ook voor het eerst zelf naar de markt geweest om inkopen te doen. Er is hier ontzettend weinig keuze in groenten en vlees. De enige groenten zijn witte kool, wortels, paprika, ui en tomaat en dan nog de lokale groentes (dodo en sukuma wiki). Aan vlees hebben ze alleen kip, rund, geiten of varkensvlees (niet in de vorm van gehakt etc.) Dit viel ons eigenlijk wel tegen, want dan valt het natuurlijk ook voor ons niet mee om een beetje te variëren, maar we gaan ons best doen.
JINJA
Morgen gaan we voor het eerst naar Jinja. We willen de 'stad' gaan verkennen, omdat we binnenkort elk weekend 2 kinderen mee willen nemen om te gaan zwemmen. Leuk voor de kinderen maar ook voor ons, dan zijn we er even uit. Verder willen we daar ook in de supermarkten gaan kijken, want volgens ons is daar veel meer te krijgen dan hier.
GESPREK
Gisteren hebben we een gesprek gehad met onze lokale begeleidster (zuster Elizabeth). We hebben met haar afgesproken dat we elke woensdag en zondag (na de mis) vrij zijn. Op andere dagen kan ook, maar in overleg. Verder hebben we wat afspraken gemaakt over ons werk hier. We gaan elke ochtend en middag helpen met wassen en aankleden van de kinderen en evt. 's avonds ook als we zin hebben. We helpen ieder per week in een vaste kamer. Ik ben begonnen in kamer 1 (bij de oudsten), dus ik krijg meteen de vuurdoop want zij luisteren echt slecht. (Ik dacht dat de kinderen hier allemaal heel goed luisterden, maar dat is dus echt niet zo). Vanmiddag ging het nog helemaal niet, ben benieuwd hoe het straks en de rest van de week gaat. Als blijkt dat ze over een paar weken nog steeds zo slecht luisteren, gaan we waarschijnlijk niet meer roteren, maar altijd op een vaste kamer helpen. Dit vinden we eigenlijk niet eerlijk tegenover de zorgmoeders, daarom hebben we er in eerste instantie voor gekozen om te roteren, maar het moet natuurlijk wel leuk blijven.
Wat betreft de overstromingen waar jullie vast wel over hebben gelezen: hier merken we er niets van. Toen we vorige week naar Soroti zijn geweest moesten we wel over een weg die over een afstand van ongeveer 200 meter was ondergelopen, maar dat is alles wat wij ervan hebben meegekregen. Deze weg is ondertussen wel helemaal afgesloten voor verkeer, dus we hebben vorige week geluk gehad.
Hier laat ik het maar bij voor deze keer, want mijn tijd is bijna om. Ik hoop dat in Nederland alles goet gaat met iedereen.
Veel liefs Sabine
-
24 September 2007 - 13:34
Willem:
Ja het valt niet mee in Afrika te zijn en dan je vertrouwde hapjes te missen! Je zult de omslag nog wel een paar keer meer ervaren maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken. Ook de omgang met de kinderen is een hele overgang en geduld is een belangrijk sleutelwoord. Geruststellend dat jullie van de overstromingen niets merken. We hebben natuurlijk al verontruste ouders aan de lijn gehad. Zijn de wegen in Jinja wel goed begaanbaar? De laatste keer dat wij er waren stonden bij fikse regenbuien de rotonde en enkele straten blank. Genoeg ingekocht? Eeet smakelijk en succes met kokerellen.
Groet je
Willem (J&M) -
24 September 2007 - 14:47
Ilse:
Hee Sabientje.
Leuk weer iets te lezen. Ik hoop dat je het naar je zin hebt en blijft hebben. Maar dat zal wel goed komen. Bij ons gaat alles goed. Alleen Randy wordt volgende week geopereerd aan zijn neus. Niets ernstigs. Daar zijn we wel weer even zoet mee.
Nog heel veel plezier!
Groetjes Ilse. -
24 September 2007 - 15:17
Suzan:
Alles wat ik lees herken ik, maar wees gerust het komt allemaal goed. Ik herken het van de lastige kinderen niet eens echt meer, Als je ze eenmaal kent en ze kennen jou en je regels dan zijn het schatjes. probeer de time-out in hun bedjes eens?!! en ze er steeds terug inzetten als ze eruit komen na een aantal minuten sorry zeggen. Dit hielp bij mij gigantisch en ze vonden het meer vernederend om sorry te zeggen dan welke andere straf dan ook.
veel succes verder en nog heel veel plezier -
24 September 2007 - 16:08
Hanneke:
Ik herken veel van je verhalen met het eten, mijn ervaring in ghana was dat je in de supermarkt best veel westerse producten kon halen. Ik hoop dat jullie iets lekkers hebben gevonden. Is er geen lekker fruit?
Wij hebben plantain (soort groene banaan) gefrituurd, was ook best lekker af en toe als chipshapje in de avond. Wel meteen opeten...
Veel succes en tot je volgende verhaal...je maakt wat mee daar...
groetjes Hanneke -
24 September 2007 - 16:46
Tineke:
Hoi Sabine,
Leuk zeg je mooie verhalen te lezen! En ook fijn dat je zo langzamerhand begint te wennen, dat geeft toch moed.
Het is wel een hele andere wereld dan hier in ons kikkerlandje maar ook erg intressant denk ik om eens te ervaren.
Blijf dus genieten en ervaren!
Groetjes Tineke -
25 September 2007 - 08:48
Peter Vissers:
Ik dacht dat de dodo uitgestorven was. Kijk wel uit waar je gaat zwemmen. Toen wij daar zijn gaan raften werd er gesproken over bilharzia. Waarschijnlijk zit het daar niet, maar helemaal uitsluiten konden ze het ook niet. Kijk dus goed naar snelstromend water. Daar kan het wel.
Grtz,
peter -
25 September 2007 - 11:15
Tonny:
Hi Sabine,
Had je net een heel verhaal geschreven en keek even tussendoor of je al nieuwe foto's had en mijn hele verhaal weg. Ik zal het in het kort even over doen, want ik zit in het midden van het inpakken en opruimen. Zaterdag verhuist ons meubilair en dan moet het huis leeg zijn. Gary is al druk bezig met het schilderen van de kamers en de zolderkamer begint al op een echte kamer te lijken. We werken van boven naar beneden (ook makkelijker met opruimen, stof, etc.).
Hier gaat ie dan nog eens:
Het is altijd een ervaring om nieuw en buitenlands eten te proberen. Zelfs als het droog en saai is. Je hebt toch weer iets nieuws geproefd en kunt weer een ervaring op je lijstje erbij schrijven. Tijdens onze laatste vakantie in Thailand heb ik me aan de insecten gewaagd. Op tv doen ze het ook en daar heb ik ze ook nog niet dood aan zien gaan, dus.... Ze smaakten voor mij allemaal hetzelfde, omdat ze gefrituurd waren. Het moeilijke zit in je hoofd, want je moet tenslotte die pootjes ook naar binnen werken.
Kinderen blijven kinderen zo te lezen. Het maakt niet uit aan welke kant van de wereld je zit. Krijgen ze vaak andere mensen om te helpen? Dan is het natuurlijk voor hen ook iedere keer weer wennen en uitproberen wat wel en niet kan. Hebben ze daar veel structuur? Als je daar wat langer bezig bent, dan begin je er meer bij te horen en dan zal het vast gemakkelijker gaan.
Weet je nog, dat ik je van Paul en zijn gebroken pols vertelde? Afgelopen zterdag heeft Lieke (uit mijn kleuterklas) haar arm ook gebroken (open botbreuk) door bijna hetzelfde te doen.
Ze wonen ook nog eens drie deuren bij elkaar vandaan.
Toch weer een heel verhaal. Ik ga verder met inpakken en opruimen.
Werk ze!
Groetjes Tonny -
25 September 2007 - 20:21
Annie Bernardus:
Hallo Sabine,
Wat goed wat je daar allemaal doet!
Het eten zal inderdaad veel anders zijn dan wat wij gewend zijn in Nederland.
Heb je al wat kunnen vinden wat je met het geld van de Mariaschool kunt doen?
Veel succes met alles!
Vele groetjes van Anne, Lisa en Annie Bernardus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley