IGANGA, ST. PHILOMENA IGANGA BABIES HOME

Oeganda ligt in Oost-Afrika aan de noordzijde van het Victoriameer (tweemaal zo groot als Nederland), waar in Jinja de langste rivier van Afrika, de Nijl, haar bron heeft.
Het land heeft zich na de regimes van Idi Amin, Obote en het halve jaar van complete anarchie waarin de legerleiders Tito en Basilio Okello huishielden de laatste tijd positief ontwikkeld.
De economie is voor het grootste deel in handen van de Indiërs. Deze werden in 1972 uit het land gezet door Amin, maar gedurende Obote 2 weer uitgenodigd terug te keren. Toen het land gedurende het bewind van Museveni, weer veilig werd nam hun invloed toe en namen zij de handel volledig over van de Oegandezen.
Naast de hoofdstad Kampala heeft Oeganda een aantal middelgrote stadjes. Jinja ligt ten oosten van Kampala en heeft 200.000 inwoners, de voorsteden en sloppenwijken meegerekend. Het is daarmee na Kampala de tweede stad.

Op ongeveer 1 uur rijden van Jinja ligt Iganga. In dit stadje (eigenlijk 2km daarbuiten) ligt het weeshuis St Philomena Iganga Babies Home. Het weeshuis was vroeger een ziekenhuis. In 1952 hebben de Franciscan Missionary Sisters for Africa dit ziekenhuis verbouwd tot een weeshuisje. In 1973 hebben de Little Sisters of St. Francis dit weeshuisje overgenomen. Op dat moment werd het een weeshuis voor kinderen in de leeftijd van 1 dag tot en met 4 jaar oud. Op dit moment wonen er ongeveer 30 kinderen in het Babies Home. Er zijn drie zusters die het project runnen. Daarnaast zijn er 3 zorgmoeders om voor de kinderen te zorgen. In de nabije omgeving van het weeshuis staan ook een aantal scholen, zoals een technische school en een blindeninternaat. Ik ben erg benieuwd naar de kwaliteit van het onderwijs en de manier waarop men met de kinderen op het blindeninternaat omgaat. Het klinkt heel mooi, dat het er is, maar over het algemeen worden gehandicapte kinderen uit de families verstoten, dus het zou best alleen een noodoplossing kunnen zijn. Dat hoop ik natuurlijk niet.
In het Babies Home kan ik van alles doen. Ik zal me waarschijnlijk het meeste bezig gaan houden met de dagelijkse verzorging van de kinderen, maar ik wil ze vooral ook veel aandacht en liefde geven, spelletjes met ze doen, af en toe een uitstapje maken. Ik denk dat ik vooral voldoening krijg van mijn verblijf in Iganga als ik de kinderen een fijne (onbezorgde) tijd kan bezorgen, maar ik vind het ook belangrijk dat ik mezelf daar thuis voel. In overleg is het ook mogelijk mee te helpen op het kleuterschooltje dat zich op het terrein bevindt, sportlessen te geven op de basisschool etc. Het lijkt me leuk om bij verschillende projecten (andere weeshuizen, klinieken, etc.) een kijkje te gaan nemen. Ik zit er tenslotte minimaal 6 maanden en dan wil ik toch wel wat meer zien dan alleen het weeshuis. Ik hoop in die maanden ook wat meer van de omgeving te kunnen zien. Ik ben er vorig jaar dan wel al geweest, maar toen heb ik vooral de toeristische kant van het land gezien. Ik ga er nu zeker niet heen om de toerist uit te hangen, maar als ik er ben wil ik toch graag nog wat gaan bezichtigen. Alleen al in Jinja is nog een hoop te zien, wat ik vorig jaar (in 1 dag) niet heb kunnen zien. Wat ik uiteindelijk allemaal ga doen is nog onduidelijk maar ik zie het allemaal wel als ik er ben, en dan horen / lezen jullie het vanzelf.
Over 4 weken is het al zover. Nu het allemaal dichterbij komt, wordt het toch ook best wel spannend. Hier alles en iedereen achterlaten om het onbekende tegemoet te treden. Ik ben erg benieuwd en heb er ontzettend veel zin in, maar eerst nog een paar weken werken en de laatste dingen regelen.

Groetjes Sabine