LAATSTE BERICHT

Hallo allemaal,

Dit is (waarschijnlijk) het laatste bericht dat ik op mijn site zal zetten want mijn avontuur in het buitenland zit er (voorlopig) op.

Ik ben ondertussen alweer ruim 2 weken thuis maar het afscheid staat nog in mijn geheugen alsof het gisteren was.
De avond voor mijn vertrek ben ik met mijn beste vrienden (Sabrina, Veronika, Jonna, Linda en Emanuel) uit eten geweest. Het was heel erg gezellig geweest. Heerlijk gegeten en nog snel even wat laatste foto’s gemaakt. Helaas kon Annsofi er niet bij zijn omdat zij naar Soedan was. Sabrina en Veronika zijn bij mij blijven slapen. Er was voor iedereen een slaapplek, maar helaas zat 1 van de bedden al heel snel helemaal onder de mieren. Uiteindelijk hebben we dus met 3en in een tweepersoonsbed geslapen.
Donderdagochtend heb ik nog lekker even het rijk voor me alleen gehad om de laatste spullen te pakken en nog wat dingen te regelen. De rest van de ochtend zijn Veronika en Sabrina bij me geweest terwijl Linda met Emanuel naar haar werk was. Rond 15:00u kwam Fr. Ndanda me ophalen om naar het vliegveld te gaan. Het afscheid van de meiden viel me zwaar en er hebben bij iedereen heel wat tranen gevloeid. In Entebbe heb ik Fr. Ndanda nog mee uit eten genomen bij 4 Point. Een heel leuk restaurant. In de tijd dat wij er zaten hebben ze toevallig echt allemaal Afrikaanse liedjes gedraaid die ik heel leuk vind. Dat maakte het extra speciaal voor mij.
Het afscheid van Fr. Ndanda was minder moeilijk dan van de meiden, maar ook dat viel niet mee. Hij heeft in al die tijd dat ik in Oeganda ben geweest erg veel voor me gedaan en hij was altijd even gastvrij.
Na een relaxte vlucht van 8 uur (het vliegtuig was nagenoeg leeg) ben ik geland op Brussel Airport waar mama en Marijn me op stonden te wachten. Daar heb ik nog even staan praten met een meisje dat ook 4 maanden in Jinja had gewoond (nooit ontmoet) en met dezelfde vlucht terug was gegaan.

Het was wel weer wennen om terug in Nederland te zijn. Op vrijdag en zaterdag was het gelukkig zonnig maar voor mij toch erg koud. Mijn huid deed er gewoon zeer van. Maar ja, een temperatuursverschil van zo’n 25 graden is ook niet niks!
Wat mijn thuiskomst extra leuk maakte was het logeerpartijtje van mijn nichtje en neefje. Zij zijn van vrijdag- tot maandagmiddag bij ons geweest, dus dat gaf mij de gelegenheid om de gemiste tijd een beetje in te halen. Sven is in december pas geboren dus hem had ik nog nooit gezien en Iris had ik natuurlijk ook nog maar een paar keer gezien sinds haar geboorte. Het was echt super leuk en druk geweest :)!! Daarna viel ik eigenlijk wel een beetje in een gat. Het was heel slecht weer en ik verveelde me al snel. Ik heb meteen de volleybal- en atletiektrainingen weer opgepakt om weer een beetje invulling en ritme in de dagen te krijgen. Helaas ben ik daarbij ook meteen weer geblesseerd geraakt. Gelukkig mag ik nog wel een beetje hardlopen!! Na ongeveer een week terug te zijn in Nederland ben ik in de kranten en op het internet op zoek gegaan naar vacatures want ik wil toch zo snel mogelijk weer aan de slag. Van thuis zitten word ik ook niet bepaald vrolijk, dan heb ik veel te veel tijd om na te denken. Het banenaanbod is ook niet bepaald geweldig maar ik blijf alles in de gaten houden. Mocht iemand toevallig een interessante baan (in het onderwijs of kinderopvang) voor me tegenkomen, laat het me dan even weten :)!!

Tot nu toe mis ik mijn vrienden, de kinderen van het weeshuis en het warme weer in Oeganda ontzettend. Toch wil ik er hier in Nederland weer wat van proberen te maken. Ik heb nog met veel vrienden af te spreken en ook het ontwerpen van mijn toekomstige huis vraagt veel tijd. Kortom, het komt allemaal wel maar het heeft gewoon even tijd nodig.

Ik wil tot slot iedereen nog één keer bedanken voor de belangstelling, reacties, mailtjes en post in de afgelopen 19 maanden.

Tot ziens!
Liefs Sabine / Nairuba